IMG_9316We genieten  in het Noorden, naast de vele prachtige zonnige dagen, nu al een tijdje van dichte mist .  In die mist lijkt de wereld  kleiner te worden, ondoorzichtiger en  vol geheimen. In die mist is het dagelijkse wandelingetje in het Bosk dan ook een bijzondere ervaring, vooral in de vroege of late schemertijd.  Je ziet alleen wat zich dichtbij bevindt, uitzicht is er niet.  Het is er ook nat, alles druipt en druppelt en maakt geluid.

Verder is het  stil, al het geluid wordt gedempt; het verkeer, koeien, een blaffende hond, de haan van de buren,  andere wandelaars, je hoort ze wel, maar je ziet niks. Volop te zien en te horen zijn natuurlijk wel de vertrekkende of thuiskomende roeken.

In die stille gemoedstoestand schrik je op van vallende eikels, de eenden die plotseling opschrikken en ander onverwachts, als een ijsvogel die je als een blauwe flits passeert.

In het binnenbos, Park  Jongema State, zijn de paden voorzien van een verse laag zand, zodat we er weer kunnen wandelen bloeiende aronskelkenzonder al teveel modder aan ons schoeisel. Dat is een pluspunt. Grappig genoeg zie je  in dat zand alweer de grassprieten, de jonge  blaadjes van de Aronskelk en ander “gespuis”de kop opsteken. Er moet immers werk voor de schoffelaars blijven.

Er zijn dit jaar ook veel  paddenstoelen te zien geweest, in vele kleuren en maten. Het wordt tijd om  me daar wat meer in te verdiepen, er blijken zo enorm veel soorten te zijn.veel paddestoelen dit jaar paddestoelen

De herfstkleuren zijn binnenkort op zijn mooist, ik zou zeggen: “komt dat zien”

I.S.

IMG_9210